ՀՀԿ-ում, որ խորհրդարանում մեծամասնություն ունի, չգիտեն` ո՞ր ուժն է լինելու իշխանություն, ո՞րը` ընդդիմություն մայիսի 8-ից հետո, երբ փոքրամասնության ներկայացուցիչը կընտրվի վարչապետ: Այդ հարցի պատասխանը չունի անգամ ԱԺ պետաիրավական հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Գևորգ Կոստանյանը:

Մոդելավորենք իրավիճակը` իրադարձություններից մի քիչ առաջ անցնելով: Ասենք, արդեն մայիսի 10-ն է` Հայաստանն ունի նոր վարչապետ, որ պարտավոր է կառավարություն կազմել: Ո՞վքեր են լինելու նորանշանակ նախարարները:

Սիրիայից հետո նրանց թիրախում Իրանն է: Ինչո՞ւ... Բնականաբար, առաջին հերթին հենց այս հարցն է առաջանում: Այդ կարևոր հարցին արդեն պատասխանել ենք մեր նախորդ հրապարակումներում և այժմ ընդամենը հիշեցնենք, որ խնդիրը ողջ մահմեդական աշխարհին դիմադրության ներուժից զրկելով, Երուսաղեմում գտնվող մահմեդական աշխարհի գլխավոր սրբավայրերից մեկը` Օմարի մզկիթը, քանդելու համար նախադրյալների ստեղծումն է, որպեսզի այն քանդելուց հետո հենց նույն վայրում կառուցվի դեռ ասպարեզ չեկած Նեռի (հակաՔրիստոսի, Համաշխարհային կառավարության կառավարչի) համար նախատեսված Սողոմոնի տաճարը:

Փոխզիջման փուլին արժե անդրադառնալ առանձնակի, որովհետև այդ փուլն առայժմ դեռ հնարավոր է. չէ՞ որ Սիրիայի վրա Արևմուտքի գրոհը լիովին ձախողվել է, իսկ Սիրիայի ու Իրանի կողմից Ռուսաստանի օգնությամբ Դամասկոսի արվարձանի՝ Արևելյան Ղուտայի, ազատագրումը լիովին անիմաստ է դարձրել Սիրիայի հարավի Էթ-Թանֆ քաղաքում ամերիկա-անգլիա-հորդանանյան բազայի ներկայությունը:

Այն, ինչ մայիսի 1-ին կատարվեց խորհրդարանում, ընդամենն արձանագրեց հեղափոխական պայքարի առաջին փուլի ավարտը։ Ընդդիմության և խորհրդարանական մեծամասնության միջև արձանագրվեց, որ առաջին փուլի արդյունքում կողմերը պահպանեցին դիրքերը, նաև ընդգծվեց, որ յուրաքանչյուրը վերահսկում է իր ռեսուրսը։

Մայիսի 1-ը Հայաստանին նոր վարչապետ չտվեց, ինչ-որ իմաստ կա, որ Շուշիի ազատագրման օրը պիտի վարչապետ ընտրվի: Մենք հայտնվել ենք տարօրինակ ժամանակներում` վերացել են հստակ սահմանները նախահեղափոխության, հեղափոխության ու հետհեղափոխության միջև:

Կարծես թե Հայաստանը վերջապես ազատվում է իր հետխորհրդային հիվանդությունից և սիրալիր դիմավորում է ժողովրդավարական փոփոխությունները` շնորհիվ ժողովրդական շարժման, որ առայժմ կարողանում է փոխզիջումային քաղաքականություն վարել Ռուսաստանի ու Արևմուտքի հետ հարաբերություններում` The Washington Post-ի բլոգում գրում է Դևիդ Իգնատիուսը:

ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը քննարկում է Արևմուտքի հետ հարաբերությունների վերականգնման հնարավորությունը, քանի որ պատժամիջոցներն ու խորացող միջազգային կոնֆլիկտը խանգարում են լճացման մեջ հայտնված տնտեսության աճին:

Այսօր Երևանում ու մարզերում անհնազանդություն չի լինելու, վերադարձեք, եթե կստացվի, ձեր նորմալ կյանքին: Երեկ Հանրապետության հրապարակում Նիկոլ Փաշինյանն ասաց. «Եթե հաշվի առնենք այսօրվա քաղաքական հայտարարությունները, վարչապետի ընտրության երկրորդ փուլում ժողովրդի կողմից առաջադրված թեկնածուի խնդիրը գործնականում լուծված է, բայց սրանք բանավոր հայտարարություններ են: